Enrique Llobell

Enrique Llobell

Pasadas as vacacións, conversamos con Enrique Llobell, presidente do Ilustre Colegio Oficial de Odontólogos y Estomatólogos de Valencia (ICOEV)O colexio valenciano concede o Premio Solidaridad, distinción que Odontoloxía Solidaria compartiu en 2014 coa ONG Una Sonrisa Para Centroamérica, e que recibiu de modo íntegro, en 2015. Cirurxián maxilofacial e estomatólogo de sesenta e dous anos de idade, o doutor Llobell preside desde hai seis anos o ICOEV, entidade que agrupa por volta de 2000 colexiadas e colexiados. O presidente do Colexio está a favor da inclusión dos tratamentos odontolóxicos no sistema público de saúde, e salienta que a profesión sanitaria envolve unha vocación solidaria.

─ Que lles levou a instaurar o Premio Solidaridad ICOEV?

─ Presentáronse traballos de colegas que desenvolvían labores sociais por todo o mundo e pensamos que estas iniciativas merecían unha axuda. Como nos pedían apoio para varios proxectos, decidimos que o mellor era crear un premio. Finalmente, decidimos dálo a proxectos que se desenvolvan na Comunidade Valenciana. Isto non significa que os outros proxectos non sexan interesantes, mais pensamos que unha acción no Amazonas, por dicir un lugar do mundo, ficaba moi diluído para o colexio profesional de Valencia, e preferimos dar prioridade a aquilo que axuda os necesitados da nosa propia comunidade.

─ Quizais esta decisión ten aínda máis sentido en tempos de crise como os actuais…

─ Sen dúbida. Se non tivésemos necesidades na Comunidade, pensariamos que sería interesante dar esta axuda solidaria a outros lugares do mundo. Mais acontece que neste momento, coa crise que hai, moita xente de aquí precisa dela.

─ A instauración do Premio denota unha afinidade ideolóxica, por así dicir, coas persoas que emprenden accións solidarias?

— A xente que emprende estes proxectos merece axuda e toda a nosa consideración, porque desenvolven un labor social que ás veces é moi difícil e moi ingrato. Teñen todo o noso apoio.

— Que razóns impulsan unha/un profesional á solidariedade?

─ A resposta comeza xa na propia profesión. Somos profesionais sanitarios, e penso que sermos solidarios é algo que vai implícito na nosa vocación.

─ No entanto, ha de haber excepcións…

─ É certo que no mundo da odontoloxía estamos a ver xente que, por exemplo, se dedica a pór implantes, porque é co que se gaña diñeiro, e non fai empastes porque non gaña tanto. Iso implica pouca solidariedade e tamén implica pouco amor á profesión, pouco interese por conservar os dentes dos cidadáns. A algúns pódeselles acusar de pouco solidarios, mais eu insisto en que no mundo da sanidade todo comeza cunha intención solidaria, unha vontade de axuda aos demais.

─ O sistema público de saúde debería ampliar as súas prestacións en materia odontolóxica?

─ É algo que estou a pedir desde moito antes de ser presidente do ICOEV. O da Seguridade Social en materia odontolóxica é absolutamente vergoñento. Non é que debese ampliar as prestacións, é que debía cubrir a saúde odontolóxica. É indecente que se cubran algunhas prestacións que non preciso referir, e que á xente sen medios que non teña dentes non se lle permita ter unha dentadura.

─ Faltará moito para conseguirmos esta cobertura?

─ Eu penso que non o verei. Paréceme que non hai absolutamente ningún interese por desenvolver un labor a prol das persoas que non poden pagar unha dentadura. Isto sempre dependerá dunha decisión política, mais a miña impresión é que non interesa que a odontoloxía estea dentro da Seguridade Social, aínda que o pidamos desde a profesión.

─ Pensa que esta é unha arela maioritaria na profesión?

─ Eu penso que si. Paréceme que calquera persoa de ben quere que o sistema sanitario español cubra todas as necesidades… e a necesidade de poder comer é ben importante.

─ Vostede visitou en varias ocasións a Clínica Solidaria de Valencia. Que ambiente percibiu nestas visitas?

─ Sempre me recibiron nun ambiente excelente, e tamén me parecen excelentes as persoas que hai alí. é un ambiente positivo, cheo de sorrisos, como penso que debía de ser sempre o ambiente cando tratamos pacientes. Penso que todos os que están alí dentro van para faceren o ben, e por iso teñen o sorriso xa incorporado.

─ Con eses e outros contactos terá coñecido os métodos e valores de Odontoloxía Solidaria. Que lles parece a nosa ONG?

─ Paréceme moi ben, e opino que debía ter máis apoio por parte dos políticos. Penso que debían implicarse un pouco máis, apoiar máis do que xa apoian en aspectos como a mellora do local ou axudas económicas.

Pin It on Pinterest

X