José Luis Rocamora
O doutor José Luis Rocamora Valero licenciouse primeiro en Medicina e Cirurxía Xeral (1983), para despois facelo en Odontoloxía en 1986, ano en que comeza o exercicio da profesión de dentista en Alacant. En 1995 entrou na Xunta do Colegio de Odontólogos y Estomatólogos de Alicante (COEA) como secretario, e en 2003 asumiu a Presidencia, cargo que actualmente desempeña. O COEA conta na actualidade con máis de 1000 colexiados.
— Cales son as principais dificultades que encaran as e os profesionais do Colegio de Alacant?
— A situación é semellante á do resto de profesionais de España. A crise afectou todos os sectores. Tamén o noso. Infelizmente, hoxe, unha persoa que se acaba de licenciar ten moitas posibilidades de facer parte das listas de desemprego, de traballar con contratos precarios ou de ter que irse ao estranxeiro para poder traballar dignamente. Mais isto tamén acontece en moitas outras profesións. Non é a miña intención parecer corporativista, mais si debo dicir con clareza que é perigoso para a saúde que os profesionais que nos encargamos dela esteamos a vivir esta situación de plétora profesional. Somos demasiados dentistas. Alacant superou por primeira vez na súa historia a cifra dos 1000 dentistas colexiados. Temos case un 40% máis dos dentistas que aconsella a Organización Mundial da Saúde.
— O COEA é un Colexio aberto á cidadanía?
— Entre as funcións do Colexio están a defensa da odontoloxía e a defensa dos pacientes. Por iso, o noso Colexio é tamén o colexio de todos os pacientes alacantinos e entre os nosos labores está o de informar os pacientes dos dereitos que teñen. Tamén é a nosa función mediar entre o paciente e o dentista para tentar solucionar os problemas que puideren xurdir da mellor forma posible. Calquera persoa que tiver unha queixa do seu dentista pode pórse en contacto connosco.
— Vostede manifestouse varias veces en contra do denominado “mercantilismo dental”. Pode definir este concepto? Que solución ou solucións pensa vostede que ten?
— En España, calquera empresario pode abrir unha clínica odontolóxica. Así, cando unha persoa chega á consulta cun problema de saúde oral, o primeiro que podería acontecer é que o empresario só vise o cliente que ten diante de si. Non o paciente. Podería ver só números e aplicar o “todo vale” nos negocios, utilizando sen consideración todos os recursos ao seu alcance, desde publicidade falsa a contratos en precario a odontólogos acabados de licenciar. Este mercantilismo, que non se pode atribuír a todos os empresarios pero que si está a ocorrer no noso país, está a facer un dano, moitas veces irreparable, na saúde oral dos cidadáns, e está a provocar un evidente prexuízo aos profesionais da odontoloxía, cun crecente desprestixio dos dentistas perante a sociedade. Desde o Colegio de Dentistas de Alicante apostamos por unha odontoloxía sen asteriscos, sen letra pequena no contrato, sen trampa nin artificio.
— Vostede coñece a Fundación Odontoloxía Solidaria. Que lle parecen os nosos fins e métodos de traballo?
— Efectivamente, coñézoa, maiormente a través da nosa vogal responsable no COEA da área solidaria. Teño que salientar o seu carácter solidario e os seus fins, baseados en mellorar a saúde oral dos máis desfavorecidos a través de diversas actuacións. Facilitar aos dentistas alacantinos que poidan destinar parte do seu tempo a esta actividade solidaria é un dos obxectivos do Colexio. E é moi necesario o seu traballo, o de entidades, fundacións e ONG que permitan aos profesionais colaborar.
— Desexaría e pensa que é posible que algún día se poña a andar unha Clínica Solidaria en Alacant? De ser o caso, cal sería o grao de implicación do Colexio?
— Como dicía antes, é un obxectivo desta Xunta Directiva do COEA facilitar aos dentistas alacantinos que poidan destinar parte do seu tempo á solidariedade. De feito, por exemplo, colaboramos con algunhas ONG para que os nosos colexiados poidan participar en accións solidarias en países en desenvolvemento ou en campamentos de refuxiados. Tamén participamos na recollida de material necesario para esas actuacións solidarias. E desde hai algún tempo estamos a pór todo o noso esforzo na creación dunha Clínica Solidaria en Alacant, mais aínda están por concretar algúns aspectos e gustaríame dar a noticia aos nosos colexiados cando realmente sexa efectiva. O que si podo adiantar é que xa temos un amplo listado de dentistas dispostos a dedicar parte do seu tempo a esta futura Clínica Solidaria.
— A sanidade pública non contempla os tratamentos odontolóxicos que serían desexables. Pensa que a medio prazo estas prestacións farán parte do sistema público de saúde? Cal é a actitude das Administracións públicas perante esta cuestión? E a dos profesionais da odontoloxía?
— Sinceramente, non me parece que a sanidade pública vaia incrementar as súas prestacións en materia de saúde oral, porque ten outras prioridades de cara á cidadanía. Paréceme que a medio prazo non vai mudar moito a situación, polo menos a Administración non mostrou interese niso nos últimos anos. Ora ben, os profesionais da odontoloxía pensamos outra cousa. Todo dentista ao que lle guste a súa profesión ten como primeiro obxectivo conseguir unha mellor saúde para o seu paciente. Non importa se o fai na súa clínica privada ou se atende a nivel público. A saúde é o noso fin. Oxalá a Seguridade Social atenda, co mellor sistema posible, as necesidades da poboación en materia de saúde bucodental.
— Unha última pregunta de carácter máis filosófico ou ideolóxico: Por que cómpre ser solidario?
— Solidariedade. Do latín, solicitas, que fai referencia a unha realidade homoxénea, enteira, unida, onde os elementos que fan parte dese todo teñen a mesma natureza. O ser humano é un e ten na súa natureza ser solidario. Hoxe ti e mañá eu. A próxima vez podo ser eu ou meus fillos quen precisen de axuda. É unha obrigación de todos. Sen excepción. Ser solidario é estar comprometido coa vida. Iso é Xustiza. Ser solidario é ser xusto.
