Abdeslam Bakouri
O Dr. Abdeslam Bakouri preside desde hai uns 25 anos a Asociación Hanan de Tetuán (Marrocos), entidade coa que Odontoloxía Solidaria comparte un proxecto centrado na atención bucodental de persoas con discapacidade. Médico de 68 anos de idade, combina as responsabilidades en Hanan co exercicio profesional no seu laboratorio de análises clínicas. Formado no noso país (estudou a carreira en Valencia e a especialidade en Madrid), o Dr. Bakouri fállanos da traxectoria e os obxectivos da asociación que preside, ben como da colaboración con Odontoloxía Solidaria.
— Con que obxectivos se fundou a Asociación Hanan?
— A Asociación Hanan fundouse no 1969, e o seu obxectivo é coidar das crianzas con discapacidade e darlles educación, quer dentro do cento educativo quer favorecendo a súa integración nas escolas ordinarias. Tamén temos bastantes obradoiros para a formación profesional. O noso obxectivo fundamental é a integración das crianzas con discapacidade. A nós non nos gusta chamarlles crianzas con necesidades especiais, preferimos definilas como crianzas con poderes especiais e pensamos que tendo estes poderes especiais poden estudar, poden traballar e poden integrarse.
— Cantas crianzas atenden na actualidade?
— Son case quiñentas. Traballamos na atención precoz, cando se detecta a discapacidade, co obxectivo de conseguir a súa integración tan logo como sexa posible. Procuramos preparalas para que aos seis anos se poidan integrar nas escolas normais. Desta maneira, deixamos o centro de educación especial só para discapacidades graves, ou para as crianzas que non encontran centro, porque neste ámbito non chega con matriculalas, senón que tamén é preciso adaptar as escolas e formar o profesorado. Felizmente, agora temos por volta de duascentas crianzas que están integradas nas escolas ordinarias e van moi ben. Cando saen das escolas, volven á asociación para obteren un título de formación profesional recoñecido polo Ministerio de Educación.
— Cales son as discapacidades máis frecuentes?
— Temos capacidades auditivas e sensoriais, que son unha terceira parte, e na maioría dos casos problemáticas intelectuais, tanto síndrome de Down como autismo e outras… Tratamos todo tipo de discapacidade, excepto no caso das persoas cegas, que teñen unha fundación específica para elas. Como somos os pioneiros, desde o inicio viñéronnos todo tipo de persoas. Até o ano 1990 tiñamos internado, e viña xente de todo Marrocos. Actualmente non temos internado porque, felizmente, hai centros de educación especial por todo o país.
— Como se financia a asociación?
— Con cotas dos nosos socios, que son por volta de 1800. A cidade de Tetuán é moi solidaria coa asociación e apoia calquera proxecto. Por outro lado, tivemos moitos proxectos coa Axencia Esañola de Cooperación Internacional para o Desenvolvemento, e con lugares como Andalucía, Valencia, Barcelona ou Bilbao. O noso maior problema é o día a día, porque na asociación traballan 120 persoas. Para alén da parte educativa, temos comedor, transporte… Precisamos de moitos especialistas, como ortofonistas, fisioterapeutas ou psicólogos.
— Que impresión levou cando se estableceron os primeiros contactos con Odontoloxía Solidaria?
— Tivemos unha grande sorte cando nos visitou Núria Camps a primeira vez. En pouco tempo fixemos un convenio e veu un primeiro equipo. Agora van vir outra vez, o próximo día 26 de febreiro. Encargáronse do equipamento que faltaba para a consulta de odontoloxía. Somos afortunados.
— De que modo contribúe Odontoloxía Solidaria aos obxectivos da Asociación Hanan?
— Para nós esta é unha cuestión moi importante, porque as crianzas con discapacidade acostuman ter moitos problemas de hixiene oral. Faltábanos unha colaboración e unha alianza neste ámbito, e encontrámola con Odontoloxía Solidaria. Foi importantísimo polo material que conseguimos a través do proxecto, e tamén polas persoas que viñeron. Son xente moi competente, como o Dr. Jesús Rueda, que ten moita experiencia en atención odontolóxica de crianzas con discapacidade. Todos os que viñeron son xente con moita dedicación. Estamos moi contentos de termos chegado a un convenio cunha Fundación tan importante e tan seria.
— Por tanto, é vostede optimista en relación ao futuro da colaboración entre a Asociación Hanan e Odontoloxía Solidaria…
— Si. Ás veces inícianse proxectos só para un ano, e sempre existe a posibilidade de que non haxa continuidade. Mais o convenio que asinamos con Odontoloxía Solidaria é para tres anos, con equipamento total. E, especialmente, coa boa vontade da xente da Fundación, que viu que Hanan precisa desta colaboración, e está involucrada.
— Por que decidiu vostede no seu día implicarse na Asociación Hanan?
— Cando estudaba en España coñecín varias ONG e pareceume magnífico o que estaban a facer. Ao volver para Marrocos, vin que no meu país había moi poucas entidades solidarias. Fíxenme membro da Asociación Hanan co antigo presidente, que antes de morrer, en 1993, pediume que me encargase da asociación. Ao inicio non pensei que me fose involucrar tanto, mais co tempo un está contento do que está a facer, porque hai bos resultados. Crecemos, tivemos apoios moi importantes tanto en Marrocos como en España, e isto estimula.
— Ten vostede algunha persoa con discapacidade na súa familia?
— Non, nin na miña familia nin no meu círculo próximo. É certo que moita xente se implica coa Asociación como consecuencia de ter persoas con discapacidade na súa familia, mais non é o meu caso. Aínda que tamén lle digo que, para min, Hanan é a miña familia…
— De onde vén a súa motivación solidaria?
— Se pensamos que no mundo hai dous tipos de xente: persoas con necesidade e persoas sen necesidade, estamos errados. Todos podemos ter unha necesidade en calquera momento. Un non debe ser egoísta e pensar: este problema non é meu. É un problema de todos! Se eu teño posibilidades, debo pensar en quen non ten esas posibilidades. Debemos axudar, porque como di o refrán, é de ben nacido ser agradecido. Os que agora non temos problemas debemos estar contentos e ser solidarios, porque algún día vamos precisar tamén que outra xente sexa solidaria connosco.
